روز قبول شدن توبه حضرت آدم(ع)
روز سیزدهم ماه مبارک رمضان در طول تاریخ، شاهد رخدادها و حوادثی بوده است و طبق روایات، اعمالی و دعاهایی نیز برای این روز ذکر شده است.
روز : قبول شدن توبه حضرت آدم (علیه السلام) و روز اول سه روز روزه آن حضرت
بنابرنقلی نزول زبور بر حضرت داود (علیه السلام)
شب : بنابرنقلی نزول انجیل برحضرت عیسی (علیه السلام)
روز : غزوه بدر سال 2 هجرت
بنابرنقلی ولادت حضرت امام حسین (صلوات الله علیه) سال 3 هجرت
روز : فتح مکه سال 8 هجرت
روز : خبر دادن حضرت مولاعلی (صلوات الله علیه) از شهادت خود سال 40 هجرت
روز : هلاکت حجاج ثقفی (لعنه الله) سال 95 هجرت
در این روز سنه 95, حجاج ثقفى بسبب مرض آکله (خوره = جذام) که در جوف او پیدا شد، بدرکات جحیم پیوست و در بلده واسط که از بناهاى خود او است بخاک رفت و من شرح حال او را در کتاب تاریخ خود ذکر کردم و هم نقل کردم که عدد کشتگان او (بجز آنچه که بسبب حروب و عساکر او کشته شده بود) به صد و بیست هزار بشمار رفته و در محبس او پنجاه هزار مرد و سى هزار زن که شانزده هزار از آنها برهنه و عریان بودند، از دنیا رفتند، و مرد و زن را با هم حبس میکرد و محبس او را سقفى و ساترى نبود.
روایت است که در جمعه آخر عمر خود سوار شده بود که به نماز جمعه میرفت که صداى ضجه شنید. پرسید این شیون چیست. گفتند: صداى کسانى است که در زندان تو می باشند که از گرسنگى و سختى صحیه و ضجه می کشند. حجاج رو به ناحیه ایشان کرد و گفت: اخسؤوا فیها و لاتکلمون (آیه پاسخ به اهل جهنم) پس از آن جمعه دیگر نخواند که خودش بجهنم پیوست.
حجاج شیعیان امیر المؤمنین (علیه السلام) و خواص آن حضرت را بسیار بکشت و کمیل بن زیاد و قنبر را او شهید کرد و عبدالرحمن بن ابى لیلى را چندان تازیانه زد که کتفهایش سیاه شد و امر کرد که امیر المؤمنین (علیه السلام) را سب کند، او در عوض مناقب آن حضرت بگفت. حجاج او را بکشت و یحیى بن ام الطویل را که از حواریین حضرت سجاد (علیه السلام) بود، دست و پا برید، تا شهید شد و آخر کسى را که شهید کرد سعید بن جبیر بود و حضرت امیر (علیه السلام) کرة بعد کرة (بارها) در مخاطبات خود با اهل کوفه از امارت و خونریزى حجاج و گرفتاریهاى مردم در زمان او و بنى امیه خبر داده و از او بغیر از غلام ثقفى تعبیر به ابا وذحة نیز فرموده. و ابن ابى الحدید و غیره در شرح آن وجوهى گفته اند.
بنابرنقلی ولادت حضرت امام مهدی (عجل الله تعالى فرجه الشریف) سال 255 هجرت
شب : احتراق مسجد نبوی توسط یک صاعقه سال 886 هجرت
شب : وقوع یکی از علایم ظهور
کسوف خورشید در غیر وقت طبیعی آن، از آنجا که کسوف از نظر طبیعی در ایام محاق (28-29) اتفاق می افتد، و خسوف در لیالی بدر لذا وقوع کسوف در وقت خسوف (13) آیت الهی خاصی است و از علائم ظهور است.
آئین هنگام
شب سیزدهم ماه رمضان:
اول لیالى بیض است و در آن سه عمل است:
1- غسل
2 - چهار رکعت نماز، در هر رکعت صد و بیست و پنج مرتبه توحید.
3- دو رکعت نماز است که در شب سیزدهم رجب و شعبان نیز خوانده میشود: در هر رکعت بعد از حمد، یاسین و تبارک الملک و توحید بخواند.
روز سیزدهم ماه رمضان:
بخواند اللهم طهرنى فیه من الدنس و الاقذار و صبرنى فیه على کائنات الاقدار و وفقنى للتقى و صحبة الابرار بعونک یا قرة عین المساکین.
کلمات کلیدی :